Geschreven door:
Lida Zoelman
Verbeter de positie van kinderen bij (v)echtscheiding, dat is iets waar Fred Teeven (Justitie) en Martin van Rijn (VWS) zich in samenwerking met de Kinderombudsman Marc Dullaert en Villa Pinedo hard voor maken.
Zo moet er verplichte mediation komen voor ouders die willen scheiden, wordt er gesproken over scheidingsonderwijs en een grotere rol voor rechter en curator die in bijzondere gevallen opkomen voor de belangen van het kind.
Maar alles begint bij het goed luisteren naar de kinderen zelf. Wat willen zij? Hoe ervaren zij de scheiding van hun ouders? Milo (11), Rachel (13), Robin (15) en Kiki (17) vertellen.
Kinderen krijgen meer mee dan je denkt, dat blijkt maar weer uit de gesprekken die we voeren met de ’ervaringsdeskundigen’ Milo, Rachel, Robin en Kiki. Achteraf zijn de ouders, die beneden in de receptie van Villa Pinedo zitten te wachten, verbaasd over alles wat de kinderen weten.
Wat jullie niet weten…
De moeder van Milo over een lastig incident: „Vertelde hij dat? Ik dacht dat hij sliep.” Kiki: „Er is veel wat ouders niet weten over kinderen. Misschien vind jij het niet leuk om nog eens een kopje thee met je ex te drinken, maar je kind zou het heel fijn vinden om papa weer eens aan de keukentafel te zien zitten. Als papa alleen maar de kinderen dropt bij de deur, dan voelen ze dat. Soms zijn ze zelfs alleen maar de boodschapper. Het zou fijn zijn als je ze allebei op een verjaardag uit kunt nodigen. Zet je eroverheen en word vrienden! Je kunt je kind niet blijer maken.”
Robin daarover: „Jij bent de volwassene, neem je verantwoordelijkheid. Ouders zijn druk met zichzelf. Ze vergeten hun kinderen en vergeten dat ze met elkaar getrouwd zijn geweest.”
Loyaliteit naar ouders
Veel kinderen worstelen met hun loyaliteitsgevoel. „Als je twaalf bent en ze gaan scheiden krijg je een brief dat je iets mag zeggen in de rechtszaal”, vertelt Robin, „maar dat voelt als iets groots voor criminelen. Alsof je gaat getuigen tegen je ouders. Je wilt je ouder ook niet kwetsen. Niet iets zeggen over de een of de ander.” Rachel: „Het is niet alleen zakelijk. Er zijn heel veel emoties in het spel. Stel dat die rechter de verkeerde beslissing neemt.” Kiki: „Misschien kunnen kinderen beter praten met een onpartijdig iemand. Iemand buiten de rechtszaal, een kindertherapeut bijvoorbeeld.”
Wat nemen jullie mee van het advies van deze kinderen? Vinden jullie ook dat er te vaak te weinig aandacht is voor kinderen binnen een (vecht)scheiding? Praat met ons mee!
Wilt u nog meer blogberichten lezen? Ga dan naar de pagina Nieuws.